دوربین‌های مدار بسته

دوربین مداربسته (CCTV) ، یک سیستم ویدئویی است که در آن تصاویر در یک مدار بسته (Closed Circuit) انتقال یافته و در مجموعه محدودی از نمایشگرها به نمایش گذاشته می شود . برخلاف تصاویر تلویزیونی که برای همگان در دسترس است، تصاویر دوربین مداربسته فقط برای کاربران مجاز در دسترس می باشد.

دوربین مداربسته بخشی از یک سیستم نظارت تصویری (Video Surveillance) است. در این سیستم، تصاویر دوربین ها از طریق یک مدار بسته (Closed Circuit) به دستگاه ضبط (DVR/NVR) یا نمایشگر تصاویر (مانیتور یا تلویزیون) فرستاده می شود.

از دوربینهای مداربسته برای نظارت تصویری در اماکن مختلف مانند سازمانها ، ادارات ، شرکتها ، بانکها ، مدارس ، منازل و آپارتمانها و . استفاده می شود.

دوربین های مداربسته  به طور کلی به دو گروه  دوربین های آنالوگ و دوربین های دیجیتال یا IP (آی پی) دسته بندی کرد.

یک سیستم نظارت تصویربه صورت معمول تشکیل شده است از: دوربین مداربسته،بستر ارسال تصاویر(کابل)،دستگاه ضبط تصاویر(DVR) و نمایشگر.

تصاویر محیط از طریق لنز دوربین مداربسته به سنسور تصویر (برد کوچک داخل دوربین) می رسد. این تصاویر توسط سنسور پردازش شده و بسته به نوع دوربین و نوع سنسور به سیگنال تصویر آنالوگ یا دیجیتال تبدیل می شود.

سیگنالهای تولید شده از طریق کابل کواکسیال (در دوربینهای آنالوگ) و یا از طریق کابل شبکه (در دوربینهای دیجیتال) به دستگاه ضبط تصاویر(DVR) ارسال شده و بر روی حافظه موجود در دستگاه(Hard Disk) ذخیره می گردد. تصاویر موجود بر روی دستگاه DVR از طریق کابل یا شبکه بر روی نمایشگرهای مختلف (تلویزیون، مانیتور، گوشی های هوشمند) قابل رویت خواهد بود.

در صورت عدم تمایل به بایگانی تصاویر و استفاده بصورت نظارت در لحظه ، دستگاه DVR حذف شده و تصاویر بصورت مستقیم از دوربین به نمایشگر ارسال می گردد.

جهت مشاهده تصاویر دوربینهای مداربسته در نمایشگرهای مختلف، چند نوع خروجی تصویر  روی دستگاه های  DVR و NVR تعبیه شده است.

ساده ترین نوع خروجی در دستگاه DVR و NVR، کانال خروجی تصویر آنالوگ (Video Out) است که در کنار کانالهای ورودی تصویر قرار دارد و به شکل یک فیش مادگی Bnc است. تصاویر خروجی از این کانال توسط یک کابل تصویر به ورودی تصویر تلویزیون که زرد رنگ است، انتقال یافته و بر روی تلویزیون روی حالت AV قابل مشاهده است.

 علاوه بر این، بر روی اکثر دستگاههای DVR و NVR دو نوع خروجی تصویر دیگر با نامهای VGA و HDMI وجود دارد.

استاندارد VGA(Video Graphic Array) در سال 1987 جهت استفاده در کامپیوترهای شرکت IBM ابداع گردید و به مرور زمان در بقیه  دستگاه های ویدئویی نیز مورد استفاده قرار گرفت. درگاه VGA اطلاعات (تصاویر) را با فرمت آنالوگ ارسال می کند و تنها قادر به ارسال تصاویر است و صدا را انتقال نمی دهد. حداکثر رزولوشن تصاویر ارسالی توسط VGA،  1536*2048 (Full HD) می باشد.

در سال 2003 برای ایجاد استانداردی جدید جهت تبادل سیگنال های دیجیتال بین دستگاه های ویدئویی، تکنولوژی HDMI عرضه شد. مهمترین تفاوت HDMI و VGA این است که HDMI بر خلاف VGA، تصاویر را به صورت دیجیتال ارسال می کند.

تکنولوژی HDMIتوانایی ارسال همزمان تصویر و صدا را دارد و کیفیت تصویر با رزولوشن 2160*3096 (Ultra HD  یا 4K) ارائه می دهد.

اختلاف ظرفیت و توانایی دو تکنولوژی فوق باعث می شود که از VGA جهت اتصال به نمایشگر (مانیتور یا تلویزیون) معمولی و از HDMI جهت انتقال تصویر به نمایشگر های با کیفیت بالا استفاده شود.

همانطور که در پست قبلی اشاره شد؛ یکی از عوامل تأثیر گذار در پهنای باند مصرفی دوربینهای مداربسته، فرمت فشرده سازی یا کدینگ (Codec) تصاویر می باشد.

همزمان با ظهور تکنولوژی و قابلیتهای جدید در سیستمهای مداربسته، ساختار فشرده سازی و ضبط تصاویر در دستگاههای DVR و دوربینهای مداربسته نیز پیشرفت چشمگیری داشته است. با ورود دوربینهای مداربسته جدید با رزولوشن و کیفیت مگاپیکسلی، طبعا حجم تصاویر این دوربینها نیز افزایش می‌یابد و لذا به فضای ذخیره سازی (هارد دیسک) و پهنای باند بیشتر برای ذخیره سازی و انتقال تصاویر نیاز خواهد بود. یکی از مهمترین دستاوردهای شرکتهای تولید کننده سیستمهای مداربسته، ابداع و استفاده از فرمتهای ذخیره سازی جدید می باشد که به فضای ذخیره سازی و پهنای باند کمتری نیاز دارند.

در ادامه به معرفی 3 فرمت ذخیره سازی رایج در زمینه سیستمهای مداربسته می پردازیم:

1- فرمت MPEG-4

یکی از فرمتهای قدیمی ذخیره سازی در دستگاههای DVR است. این فرمت حجم بالایی از هارد دیسک را اشغال می کند و به همین دلیل در دستگاههای جدید کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.

2- فرمت H.264

ابداع کدینگ H.264 جهش بزرگی در زمینه ذخیره سازی تصاویر سیستمهای مداربسته بود.

در شرایط برابر  فرمت H.264 نسبت به فرمت Mpeg-4 تقریبا 50 درصد کمتر فضا جهت ذخیره‌سازی نیاز دارد. بنابراین با استفاده از تکنولوژی H.264 ، امکان ذخیره سازی مدت بیشتری از تصاویر میسر می شود و یا همان حجم از تصاویر فضای کمتری را اشغال می کند و در نتیجه هزینه استفاده از هارد دیسک ها کاهش می یابد.

کدینگ H.264 به خوبی از عهده ذخیره‌سازی و انتقال تصویر دوربینهای مداربسته مگاپیکسلی (Full HD) بر می آید.

3- فرمت H.265

این فرمت ذخیره‌سازی مدل ارتقاء یافته H.264 است که در آن حجم ذخیره‌سازی، نرخ فریم(تعداد تصاویر ثابت فیلم در یک ثانیه) و تمام نکاتی که باعث افزایش حجم تصویر می شود، بهبود (کاهش) یافته است. تکنولوژی H.265 بدون نیاز به استفاده از پهنای باند بیشتر، قادر به انتقال و ارائه تصاویر با کیفیت بالا است. 

در کدینگ H.265 نیز حجم ذخیره‌سازی تصاویر حدودا 50% کاهش می یابد. در این فرمت دوربینهای مداربسته و DVR ها با بررسی تصاویر، فقط نقاط دارای حرکت را پردازش و ضبط می کنند و نقاط ثابت (بدون حرکت) را بدون پردازش در تصاویر بعدی تکرار می کنند. در تکنولوژی H.265 میزان سطح نویز تصویر، فضای رنگی و میزان محدوده پویایی بهبود چشمگیری داشته است.

جدیدترین فرمت ذخیره‌سازی تصاویر، +H.265  می باشد که نسخه بهینه سازی شده و ارتقاء یافته H.265 است و توانایی لازم جهت ذخیره سازی و انتقال تصاویر دوربینهای مداربسته 8 مگاپیکسلی (4K) و بالاتر را دارد.

ابداع تکنولوژی‌های جدید ذخیره‌سازی تصاویر مستم  استفاده از سخت افزارهای جدیدتر و گرانتر بوده و همین مسئله باعث افزایش هزینه تولید محصولات جدید گردیده است. البته با افزایش تولیدات و عمومیت پیدا کردن این تکنولوژی‌ها، قیمت ها نیز سیر نزولی خواهد گرفت.

یکی از مهمترین نکات در نصب و راه اندازی سیستمهای مداربسته تحت شبکه، محاسبه دقیق پهنای باند می باشد. محاسبه پهنای باند از اهمیت بالایی برخوردار بوده و در صورت عدم محاسبه دقیق می تواند مشکلات زیادی (قطع و وصل تصویر، کاهش نرخ فریم و .) بوجود آورد.

پهنای باند (Band Width) به نرخ انتقال اطلاعات در بستر شبکه گفته می شود. اطلاعات دوربینهای مداربسته شامل تصویر و صدا از طریق این باند منتقل می شود.

برای راه اندازی یک سیستم نظارت تصویری تحت شبکه، حتما قبل از انتخاب دستگاه NVR و سوئیچ و کابل شبکه، پهنای باند  دوربینهای IP را محاسبه نمایید. برای اینکار ابتدا تعداد دوربینهای مداربسته IP را مشخص کرده و سپس پهنای باند مصرفی هر دوربین و مجموع پهنای باند تمام دوربینها را محاسبه کنید. پهنای باند مصرفی یک دوربین مداربسته IP در حالت نرمال به صورت تقریبی به شرح زیر می باشد:

دوربین 2 مگاپیکسل : 7.8mbps

دوربین 3 مگاپیکسل : 12.8mbps

دوربین 5 مگاپیکسل : 20mbps

دوربین 10 مگاپیکسل : 40mbps

با افزایش رزولوشن و کیفیت تصویر، میزان پهنای باند مصرفی افزایش می یابد. با کاهش رزولوشن و کاهش نرخ فریم و همچنین تغییر انکودینگ تصاویر می توان مقداری از پهنای باند مصرفی را کاهش داد.

قبل از انتخاب دستگاه NVR، باید حداکثر پهنای باند مصرفی دوربینها مشخص گردد و مطابق با مجموع پهنای باند محاسبه شده، دستگاه مناسب را خریداری نمود. 

تصور کنید یک دستگاه NVR دارای 16 کانال ورودی تصویر با مجموع  پهنای باند ورودی 250mbps داشته باشیم. اگر بخواهیم از 16 دوربین شبکه 10 مگاپیکسل استفاده کنیم، در اینصورت مجموع ترافیک ورودی به دستگاه NVR حدود 650mbps خواهد شد و قطعا دستگاه NVR موجود جوابگو نخواهد بود.

بعد از انتخاب دوربینها و NVR، نوبت خرید سوئیچ و کابل شبکه می رسد.

متداول ترین کابلهای شبکه مورد استفاده، کابل شبکه Cat5 و Cat6 هستند. کابل شبکه Cat5 حداکثر تا 100mbps و کابل شبکه Cat6 تا 1gbps را پشتیبانی می کنند. 

کابل شبکه Cat5 به خوبی جوابگوی انتقال تصویر از دوربین مداربسته IP به سوئیچ شبکه می باشد، زیرا هیچ دوربینی 100 مگابایت پهنای باند مصرف نمی کند.

در صورتیکه تعداد دوربینهای مداربسته IP مورد استفاده بیشتر از یک دوربین باشد، باید از سوئیچ شبکه گیگابایتی استفاده گردد و برای انتقال تصویر از سوئیچ به دستگاه NVR یا اتصال دیگر، باید کابل شبکه Cat6 را به کار برد.

درباره دوربینهای مداربسته بیسیم (Wifi) نیز باید اکسس پوینت و پهنای باند Wifi موجود، جوابگوی پهنای باند مصرفی دوربینها باشد.

در انتها ذکر این نکته ضروری است که پهنای باند محاسبه شده و یا اعلام شده محصولات مداربسته متفرقه و No name چندان قابل اتکا نیست و بهتر است در نصب و راه اندازی سیستمهای نظارت تصویری مداربسته از محصولات با برند اصلی و شناخته شده استفاده شود.

با پیشرفت تکنولوژی، دوربینهای مداربسته IP کم کم جای خود را در بازار پیدا کرده و با ارائه تصاویر دیجیتال با کیفیت بالا، گوی سبقت را از دوربینهای مداربسته آنالوگ ربوده است. در این مقاله می خواهیم توضیحات مختصری راجع به اصطلاحات و تنظیمات رایج شبکه که معمولا هنگام استفاده از دوربینهای مداربسته تحت شبکه (Ip) با آنها سروکار داریم، ارائه دهیم.

شبکه کامپیوتری: به مجموعه دو یا چند کامپیوتر یا دستگاه دیگر که به هم متصل می شوند تا بتوان از منابع نرم افزاری (مانند فایلها و نرم افزارها) و سخت افزاری (مانند پرینتر و دستگاه حضور و غیاب) بصورت مشترک استفاده کرد، شبکه گفته می شود.

انواع شبکه های کامپیوتری:

شبکه‌های کوچک محلی (LAN)

شبکه‌های شهری (MAN)

شبکه‌های جهانی (WAN)

Ip Address: مخفف واژه Internet Protocol Address است. به هر دستگاه اعم از کامپیوتر یا دستگاه دیگر در شبکه یک آدرس منحصر به فرد تعلق می گیرد که توسط این آدرس شناسایی می شود. به این آدرس 4 رقمی که توسط نقطه از هم جدا می شوند، Ip Address می گویند. مثال: 192.168.1.101

آدرس IP با توجه به وسعت شبکه به کلاسهای مختلفی تقسیم می شود. عمده ترین این کلاسها، کلاس C در شبکه‌های کوچک، کلاس B در شبکه‌های متوسط و کلاس A در شبکه‌های بزرگ است. یک Ip Address از دو قسمت Net Id و Host Id تشکیل می شود. 

تنظیمات Ip می تواند بصورت اتوماتیک توسط سرویس DHCP و یا بصورت دستی انجام گردد. برای آگاهی از کلاس و رنج Ip شبکه مورد استفاده به تنظیمات Network and Sharing در Control Panel ویندوز مراجعه نمایید.

Subnet Mask: عددی است که تعداد بیتهای آدرس شبکه و میزبان را مشخص می کند. این عدد 4 رقمی با توجه به کلاس Ip می تواند متغیر باشد.

Default Gateway: این آدرس در واقع یک Ip است که آدرس کامپیوتر یا تجهیزات دیگر مانند مودم و روتر که از آن سرویس می گیریم را مشخص می کند.

سوئیچ (Switch): ابزاری برای سهولت برقراری ارتباط بین دستگاههای مختلف و متمرکز کردن انتقال اطلاعات در بستر شبکه است.

کابل شبکه: هر دستگاهی برای اتصال به شبکه باید از یک کابل شبکه 4 زوج استفاده کند. البته برخی دستگاهها بصورت بیسیم(Wifi) به شبکه متصل شده و نیازی به کابل ندارند.

پورت (Port): پورتها دروازه‌هایی برای ارسال و دریافت (ورود و خروج) اطلاعات هستند. راجع به پورتها سخت افزاری مانند پورت Usb , Rs232 Ethernet و . در پستهای قبلی صحبت کرده ایم. منظور از پورت در اینجا پورت های نرم افزاری در شبکه هستند.

تعداد پورتهای شبکه 65535 عدد می باشد. برخی از این پورتها از قبل رزرو شده و برای سرویس خاصی در شبکه به کار می روند. بعنوان مثال پورت شماره 80 برای دیدن صفحات وب (Http) و پورت شماره 110 برای سرویس Email مورد استفاده قرار می‌گیرد.

استفاده از پورتها مخصوصا زمانی که دستگاه ما به اینترنت متصل می گردد، جهت برقراری ارتباط، استفاده از سرویسهای مختلف و تبادل اطلاعات اامی است.

دوربین های مداربسته تحت شبکه (Internet Protocol Camera) که با نام اختصاری دوربین مداربسته IP شناخته می شود، شامل گروهی از دوربین های مداربسته هستند که انتقال تصاویر در آنها بر مبنای پروتکل های شبکه صورت می گیرد.  دوربین مداربسته IP از لحاظ ظاهری تقریباً شبیه دوربینهای آنالوگ است، با این تفاوت که خروجی تصویر آن به جای فیش BNC ، سوکت شبکه یا آنتن Wifi است. در دوربینهای مداربسته آنالوگ، تصاویر از طریق کابل کواکسیال انتقال می یابد و در دوربینهای IP تصاویر توسط کابل شبکه یا بصورت بی سیم (Wifi) منتقل می شود. بر خلاف دوربینهای آنالوگ که تصاویر در آنها بصورت آنالوگ تولید شده و پس از انتقال به دستگاه DVR به فرمت دیجیتال تیدیل می شوند، در دوربینهای IP تصاویر به صورت خودکار در دوربین Encode شده و به فرمت دیجیتال تبدیل می شود و بصورت دیجیتال در بستر شبکه منتقل می گردد.

اولین دوربین مداربسته IP در سال 1996 توسط شرکت Axis عرضه شد. این دوربین نمی توانست به صورت همزمان تصویر برداری و ارسال تصویر را انجام دهد، بلکه در فواصل 17 ثانیه تصاویر را گرفته و از طریق بستر شبکه ارسال می کرد. به مرور زمان و با پیشرفت تکنولوژی، دوربینهای مداربسته IP امروزی با کیفیت تصاویر بالا و توانایی تصویر برداری و ارسال همزمان تصاویر به بازار عرضه شدند.

دوربینهای مداربسته IP به دو گروه سیمی و بدون سیم(Wifi) تقسیم می شوند. در مکانهایی که امکان سیم کشی وجود ندارد و مساحت محیط نیزخیلی زیاد نیست، می توان از دوربین مداربسته بی سیم استفاده کرد.

دوربینهای مداربسته IP نسبت به دوربینهای آنالوگ دارای کیفیت تصویر بهتری ( از 2 تا 30MP) هستند. در تصاویر دوبینهای Ip امکان بزرگنمایی تصویر و رویت جزئیات دقیق تصویر بدون افت کیفیت فراهم است. بنابراین در مکانهایی که از نظر حفاظتی و نظارت تصویری از اهمیت بالایی برخوردارند، سیستم های مداربسته IP به خوبی از عهده ارائه تصاویر با کیفیت و تأمین امنیت بر می آیند.

 با توجه به اینکه با افزایش کیفیت و رزولوشن تصویر، حجم تصاویر ضبط شده نیز بیشتر می شود، بنابراین متناسب با افزایش کیفیت تصویر، نیاز به تجهیزات ضبط (NVR و هارد) و بستر شبکه قوی بوده و قیمت تمام شده سیستم مداربسته نیز افزایش خواهد یافت. لذا در پروژه های معمولی نیازی به استفاده از دوربینهای با رزولوشن بسیار بالا نیست و دوربینهای 2 تا 3 مگاپیکسلی به خوبی جوابگوی نیازها خواهند بود.

اجزای سیستم مداربسته تحت شبکه (IP)

1- دوربین مداربسته IP‌ : وظیفه تصویر برداری و تولید تصاویر دیجیتال را بر عهده دارد.

2- دستگاه NVR : بعنوان سرور در یک سیستم مداربسته تحت شبکه عمل می کند. وظیفه NVR دریافت و ضبط تصاویر از دوربین و ارسال به نمایشگر است.

3- هارد دیسک : حافظه هارد دیسک محل ضبط و نگهداری تصاویر است و داخل دستگاه NVR نصب می شود. میزان ضبط و نگهداری تصاویر در یک سیستم مداربسته به ظرفیت هارد دیسک آن بستگی دارد.

4- منبع تغذیه : ولتاژ مورد نیاز دوربینها (12V) را تأمین می کند.

5- کابل برق :‌ برق را از منبع تغذیه تا دوربین انتقال می دهد.

نکته:‌در صورتیکه دوربینهای مداربسته IP و تجهیزات شبکه از تکنولوژی POE (انتقال برق در بستر شبکه) پشتیبانی کنند، دیگر نیازی به منبع تغذیه و کابل برق جداگانه نیست و برق مورد نیاز دوربینها از پورت سوئیچ شبکه و توسط کابل شبکه انتقال می یابد.

6- کابل شبکه :‌ انتقال تصاویر و در مواردی انتقال برق دوربینها بر عهده کابل شبکه است.

7- سوئیچ شبکه: در یک بستر شبکه، ارتباط تجهیزات مختلف مانند کامپیوتر، دوربینهای مداربسته، چاپگر و . از طریق سوئیچ شبکه انجام می گیرد. در واقع سوئیچ شبکه دستگاهی برای متمرکز کردن انتقال داده هادر بستر شبکه های محلی (Lan) است. از آنجا که دستگاههای NVR تنها دارای یک یا دو پورت شبکه هستند، در صورت استفاده از چند دوربین مداربسته IP، حتماً باید از سوئیچ شبکه برای برقراری ارتباط بین NVR و دوربینها استفاده نمود.

مزایای دوربینهای مداربسته IP 

1- برخورداری از جدیدترین تکنولوژی سیستم های مداربسته و دارا بودن کیفیت تصویر عالی و زاویه دید گسترده

2- عدم نیاز به کابل کشی طولانی

3- امکان انجام پردازش بر روی تصاویر

4- امکان انتقال برق دوربین از طریق کابل شبکه 

5- سهولت نصب

6- امکان ایجاد صدای دوطرفه از طریق شبکه

7- انعطاف پذیری بالا ( امکان جابجایی دوربینها در بستر شبکه بدون نیاز به کابل کشی، امکان چرخش و کنترل دوربینهای Zoom و Ptz تنها با استفاده از یک کابل شبکه، امکان اضافه کردن دوربینهای جدید بدون نیاز به کابل کشی طولانی،‌خاموش و روشن کردن دوربین از راه دور و .)

معایب دوربینهای مداربسته IP 

1-قیمت بالای سیستم های مداربسته تحت شبکه

2- پیچیدگی بیشتر عیب یابی سیستم های مداربسته تحت شبکه نسبت به سیستم های آنالوگ

یکی از مهمترین موارد در نصب و راه اندازی سیستم های مداربسته IP، محاسبات دقیق پهنای باند است. این محاسبات بسیار مهم هستند و در صورت عدم محاسبه دقیق پهنای باند مورد نیاز جهت انتقال تصاویر دوربینها، امکان بروز مشکلات بسیاری از جمله قطع و وصل تصاویر، کاهش نرخ فریم، مختل شدن تصاویر و . وجود دارد.

محاسبه پهنای باند دوربینهای مداربسته IP، در تعیین نوع دستگاه NVR، نوع سوئیچ و کابل شبکه اامی است.

معرفی  تکنولوژی

 HD-SDI، HD-CVI  ، HD-TVI ، AHD

کیفیت پائین تر تصاویر سیستم های مداربسته آنالوگ در برابر سیستم های دیجیتال (IP)، شرکتهای سازنده این سیستم ها را بر آن داشت تا در پی راهکاری برای تولید وضوح تصویر و رزولوشن بالا در سیستم های آنالوگ باشند که قابل رقابت با سیستم های مدار بسته دیجیتال باشد. تلاش این شرکتها به خلق تکنولوژی های HD-SDI، HD-CVI  ، HD-TVI وAHD  با کیفیت تصویر تا 2 مگاپیکسل (2MP) انجامید.

تکنولوژی HD-SDI در سال 2011 وارد بازار شد و توانست کیفیت HD تا 2MP را بر روی کابل کواکسیال (RG59) ارائه دهد. علیرغم این افزایش کیفیت، بعلت مشکلاتی از جمله قیمت بالای تجهیزات و متراژ پائین کابل کشی دوربینها (100متر)، این تکنولوژی چندان مورد استقبال قرار نگرفت.

در سال 2012 دو تکنولوژی به نامهای HD-CVI (High Defenition Composit Video Interface ) توسط شرکت چینی داهوا (Dahua) و HD-TVI (High Defenition Transport Video Interface ) توسط شرکت آمریکایی Techpoint به بازار عرضه شد. این دو تکنولوژی تصاویر با کیفیت 2MP بر روی کابل کواکسیال ارائه می دهند. HD-CVI از انتقال تصاویر تا 500 متر پشتیبانی می کند، اما در HD-TVI حداکثر کابل کشی تا 300 متر است. البته با توجه به متن باز (Open Source) بودن تکنولوژی HD-TVI ، برخی شرکتها مانند TVT و هایک ویژن این تکنولوژی را ارتقاء داده و محدودیت ارسال تصاویر در آن را تا 500 متر افزایش دادند.  شرکت هایک ویژن با ارتقاء تکنولوژی HD-TVI ، نسخه بهینه شده آنرا با نام Turbo HD عرضه کرده است.

در سال 2013 شرکت کره ای Nextchip تکنولوژی AHD (Analog High Defenition) را ارائه کرد که شباهتهای زیادی با دو تکنولوژی HD-CVI و HD-TVI دارد. AHD ابتدا تا رزولوشن 1.4MP را پشتیبانی می کرد(AHD1.0). در سال 2015 شرکت Nextchip اقدام به ارائه AHD2.0 با رزولوشن 2MP نمود. AHD نیز از متراژ 500 متر در انتقال تصاویر بر روی کابل کواکسیال پشتیبانی می کند.

یکی از تفاوتهای AHD با HD-CVI این است که در دوربین HD-CVI قابلیت اتصال مستقیم به تلویزیون وجود ندارد و برای مشاهده تصویر باید دوربین را به دستگاه ضبط (DVR) متصل کرد. در مقابل دوربین AHD را در صورت دارا بودن خروجی 960H می توان به صورت مستقیم به تلویزیون وصل کرد. 

نکته دیگر اینکه دوربینهای AHD با سیستم های قبلی آنالوگ مانند D1 و 960H سازگاری دارند که مزیت مهمی نسبت به HD-CVI محسوب می شود.

دستگاههای ضبط AHD قابلیت هیبریدی دارند، یعنی می توان به یکدستگاه ضبط AHD به صورت همزمان ، دوربین مگاپیکسلی AHD و دوربین آنالوگ قدیمی متصل کرد. دستگاههای ضبط HD-TVI نیز با اضافه کردن یک چیپ، با سیستم های آنالوگ قدیمی سازگار دارند.

کیفیت تصویر دوربین مداربسته

میزان کارایی یک سیستم امنیتی رابطه مستقیم با کیفیت تصاویر دوربینهای مداربسته آن دارد. در واقع هدف از نصب و استفاده از سیستم های مداربسته، ثبت تصاویر با کیفیت و با وضوح بالا است، به گونه ای که جزئیات موجود در فیلم یا تصاویر آن به راحتی قابل تشخیص باشد. هرچه کیفیت تصویر بهتر باشد، امکان مشاهده تصاویر با جزئیات قابل تشخیص بیشتر خواهد بود.

کیفیت تصویر (Resolution) پارامتری است که میزان وضوح و شفافیت تصویر را بیان می کند. یعنی کیفیت تصویر دوربین مداربسته بیانگر این است که تصاویر ثبت شده توسط دوربین تا چه اندازه قابل تشخیص و شفاف است. رزولوشن معیاری از اندازه تصویر در دوربین مداربسته است، لذا تصاویر کوچکتر کیفیت پائین تر و تصاویر بزرگتر رزولوشن یا کیفیت بهتری دارند.

رزولوشن تصویر در دوربینهای مداربسته آنالوگ با واحد  TVL(TV Line) و در دوربین های مداربسته دیجیتال با واحد پیکسل (Pixell) اندازه گیری می شود. کیفیت (رزولوشن) تصاویر در دوربینهای مداربسته آنالوگ به مراتب پائینتر از دوربینهای دیجیتال است. البته با ظهور تکنولوژی های جدید در دوربینهای مداربسته آنالوگ، کیفیت تصاویر آنها بسیار بهبود یافته است.

کیفیت تصاویر در دوربینهای مداربسته از حدود 400 TVL شروع می شود که کیفیت متوسطی بوده و برای فضاهای کوچک و کم اهمیت کاربرد دارد. کیفیت 700 TVL بالاترین کیفیت تصویر دوربین های آنالوگ است که دارای کیفیت تصویر قابل قبولی بوده و برای فضاهای باز و با اهمیت استفاده می شود.

عوامل مختلفی در میزان کیفیت یا رزولوشن تصویر یک دوربین مداربسته تأثیر دارد. در ادامه به تعدادی از این عوامل اشاره می کنیم.

1.لنز : لنز دوربین یکی از اجزای اصلی دوربین مدار بسته است که نور را بر روی سنسور متمرکز می کند. لذا کیفیت لنز به کار رفته در دوربین مداربسته تأثیر مستقیم بر کیفیت تصاویر و فیلم های ضبظ شده توسط دوربین دارد.

2.سنسور تصویر: ‌هرچه سنسور دوربین مداربسته کیفیت بالاتر و ابعاد بزرگتری داشته باشد، نور بیشتری از لنز دریافت می کند. دریافت نور بیشتر باعث بهبود کیفیت تصاویر و افزایش اندازه و میدان دید تصاویر خواهد شد.

3.پردازنده تصویر: پردازش تصاویر ارسال شده از سنسور تصویر، توسط پردازنده یا DSP انجام می شود. DSP با کیفیت باعث افزایش روشنایی ،‌بیشتر شدن رزولوشن و بالا رفتن پایداری تصاویر می گردد.

4.نور و روشنایی محیط: مهمترین پارامتر خارجی موثر در کیفیت تصاویر دوربینهای مداربسته، نور و روشنایی محیط است. وجود نور کافی در محیط باعث ثبت تصاویر با کیفیت و رزولوشن مناسبتر خواهد شد. میزان نور محیط با واحدی به نام "لوکس" بیان می شود.

عوامل ذکر شده مانند حلقه های یک زنجیر به هم مرتبط بوده و به تنهایی نمی توانند کیفیت مورد مطلوب دوربین مداربسته را تأمین کنند. مثلاً استفاده از یک سنسور 4MP در کنار پردازنده 2MP نمی تواند کیفیت تصویر 4MP به ما ارائه دهد و حداکثر کیفیت تصویر 2MP ارائه خواهد کرد.

نکته مهم بعدی این است که هرچه کیفیت و سایز تصویر افزایش یابد، فضای ذخیره سازی بیشتری را اشغال می کند و بدین ترتیب هزینه خرید و نصب سیستم مداربسته نیز افزایش می یابد که در بسیاری از موارد مقرون به صرفه نیست.

از اینکه تا انتهای مطلب همراه من بودید، سپاسگذارم. برای مشاهده جدیدترین مطالب در حوزه حضور و غیاب، کنترل تردد، حقوق و دستمزد و دوربینهای مداربسته به کانال تلگرامی IRANHOZOORبپیوندید.

1- استفاده از کابلهای با درجه کیفی بالا باعث افزایش کیفیت تصویر خروجی سیستم مداربسته خواهد شد.

2- بهترین مسیر کابل کشی، کوتاه ترین، آسان ترین و ایمن ترین مسیر اتصال دوربینها به دستگاه ضبط یا نمایشگر است.

3- کوتاه ترین مسیر ممکن را برای کابل کشی انتخاب کنید. دقت کنید که متراژ کابل مورد استفاده در یک مسیر از حداکثر متراژ تعیین شده برای سیستم و کابل مورد نظر نکند.

4- حتی الامکان مسیر کابل کشی عاری از پیچ و خمهای غیر ضروری و دور از دید افراد باشد.

5- برای ایمنی بیشتر و همچنین ظرافت و زیبایی کار، برای پوشش کابل در کابل کشی روکار، از داکت و لوله های پلاستیکی و فی با کیفیت استفاده نمایید.

6- برای جلوگیری از پیچ و تاب خوردن،‌نامرتب بودن و رها شدن سیم ها،‌ ابتدا آنها را در کنار هم مرتب کرده و با بست محکم کنید.

7- فاصله مناسب کابل انتقال تصویر از سیم های برق جریان بالا را رعایت نمایید. (حداقل 12سانتی متر)

8- توجه داشته باشید که در صورت دارا بودن قابلیت پشتیبانی از تکنولوژی POE توسط تجهیزات سیستم مداربسته، دیگر نیازی به کابل کشی برق نیست و می توان برق مورد نیاز دوربینهای مداربسته را از طریق کابل شبکه انتقال داد.

9- هنگام کابل کشی همیشه مقداری سیم اضافی در محل نصب دوربینها و دستگاه ضبط برای جابجایی های احتمالی باقی بگذارید.

از اینکه تا انتهای مطلب همراه من بودید، سپاسگذارم. برای مشاهده جدیدترین مطالب در حوزه حضور و غیاب، کنترل تردد، حقوق و دستمزد و دوربینهای مداربسته به کانال تلگرامی IRANHOZOORبپیوندید.

انتخاب مکان مناسب برای نصب دوربین مداربسته

انتخاب محل نصب و استقرار دوربینهای مداربسته، ‌اولین و مهمترین عامل در بهبود کارایی و افزایش بهره وری یک سیستم مداربسته است. برای انتخاب مکان مناسب برای نصب دوربین مداربسته به نکات زیر توجه نمایید.

¤ در مورد مکانهای مجاز نصب دوربینهای مداربسته قوانینی وجود دارد. قبل از نصب دوربین در محل های خاص حتماٌ از یک کارشناس سیستم های امنیتی راجع به این قوانین پرس و جو کنید. مثلاٌ نصب دوربین های مداربسته در نقاطی مانند حمام یا اتاق پرو باعث نقض حریم خصوصی افراد می شود و نصب در آن غیر مجاز است.

¤ دوربین مداربسته باید در ارتفاع مناسبی از کف قرار گیرد تا میدان دید مناسبی را داشته باشد و همچنین از دسترس افراد خرابکار و سارقان در امان باشد.

¤ محل نصب دوربین مداربسته باید دارای استحکام لازم باشد. همچنین دوربین باید به بهترین شکل پیچ و رولپلاگ شود تا از سرقت و یا سقوط در امان باشد.

¤ اگر قصد استفاده از دوربین های مداربسته در فضای بیرونی (Outdoor) را دارید،‌ حتماٌ‌ از دوربینهای مقاوم در برابر شرایط جوی همچون باد و باران و گرد و غبار  استفاده کنید. در صورت امکان بر روی دوربین یک سایه بان نیز نصب نمایید.

¤ موقعیت نصب دوربین مداربسته باید طوری باشد که لنز آن در برابر تابش مستقیم نورخورشید و یا نور شدید لامپها و چراغها و یا بازتاب آنها قرار نگیرد. تابش مستقیم نورهای شدید باعث کاهش کیفیت تصویر و باصطلاح کور شدن دوربین می شود.

¤ دقت کنید در محل نصب دوربین،‌مانعی در برابر دید آن وجود نداشته باشد.

¤ معمولاً گوشه ها و کنجهای ساختمانها و اماکن،‌بهترین محل برای نصب دوربینهای مداربسته هستند.

¤ حتی الامکان محل نصب دوربین باید نزدیک به پریز برق یا انواع دیگر منبع تغذیه باشد.

¤ محل نصب دوربین باید از روشنایی قابل قبولی برای تصویربرداری برخوردار باشد. برای نقاطی که روشنایی کمی دارند و یا برای تصویر برداری در شب،‌باید از دوربین های دارای حساسیت بالا و یا دارای ماژول دید در شب مناسب استفاده نمود.

¤ جهت محافظت از دوربینهای مداربسته در مناطق قابل اشتعال مانند صنایع پتروشیمی،‌تونلهای حفاری و انبارها استفاده از کاورهای محافظ ضد حریق و در مناطق مستعد صاعقه یا ایستگاههای برق فشاور قوی استفاده از میله های صاعقه گیر و سیم ارت توصیه می شود.

همانطور که در مقالات گذشته عنوان شد، نصب دوربینهای مداربسته در محیط های بیرونی (Outdoor) امکانات خاصی می طلبد. دوربینهای مداربسته در فضای باز بیشتر با شرایط آب و هوایی نامناسب مواجه هستند. برف و باران، گرد و غبار، دود ، مه و . بر عملکرد دوربین مداربسته تاثیر گذاشته و کیفیت تصاویر را تا حد قابل ملاحظه ای کاهش می دهد. 

در شهرهای بزرگ که تراکم جمعیت و ترافیک در آنها بالا است، آلودگی هایی نظیر دود خودروها و یا آلودگی و دود ناشی از صنایع و کسب و کارها، باعث کاهش میدان دید دوربینهای نظارتی داخل شهر می شود. همچنین در فضاهای باز همچون بزرگراه ها، فرودگاه ها، راه آهن و بنادر نیز هوای مه آلود میدان دید و کیفیت تصاویر دوربین ها را تحت تأثیر قرار می دهد. تکنولوژی Defog (مه زدایی) راهکار مناسبی برای مقابله با این شرایط نامناسب است.

تکنولوژی Defog قابلیتی در دوربین مداربسته است که با استفاده از فیلترهای مختلف باعث می شود، دوربین در شرایط غبار آلود و مه گرفته تصاویر مطلوبی را ثبت کند.

مهمترین عملکرد Defog، تقویت و افزایش میزان کنتراست نور محیط است. با افزایش کنتراست، کیفیت تصویر بهبود می یابد. علاوه بر این، Defog با تشخیص عمق میدان دید و میزان چگالی مه یا گرد و غبار، سیگنال های ویدئویی را تصحیح و بازسازی می کند و بدین ترتیب وضوح و جزئیات بهتری از تصویر در اختیار ما قرار می دهد.

قیمت دوربینهای  دارای تکنولوژی Defog بالا است و نیازی به استفاده از این تکنولوژی در تمام دوربینهای مداربسته نیست. همانگونه که عنوان شد، اگر دوربین مداربسته ای در معرض بارش برف و باران، گرد و غبار و مه قرار گیرد، نیاز به استفاده از این تکنولوژی دارد، مانند دوربینهای ترافیکی نصب شده در خیابان ها و چهار راه ها، دوربینهای نظارتی بزرگراهها، بنادر، فرودگاه، راه آهن و . .

عملکرد دوربینهای مداربسته در شرایط آب و هوایی نامناسب، نیاز به مصرف انرژی الکتریکی (برق) بیشتری دارد و لازم است چنین دوربینهایی، حتما از منبع تغذیه مناسب برخوردار باشند.

امروزه با پیشرفت تکنولوژی، دوربینهای دیجیتال و تحت شبکه با کیفیت تصویر بالا به بازار عرضه شده است. بعلت بالا بودن حجم تصاویر این دوربینها، نیاز به پهنای باند و فضای بیشتری جهت انتقال تصاویر و ذخیره سازی تصاویر می باشد. شرکتهای تولید کننده تجهیزات مداربسته با ابداع تکنولوژی‌های مختلف فشرده سازی، سعی در کاهش حجم تصاویر دارند. یکی از این تکنولوژی ها، (ROI(Region Of Interest به معنای «منطقه مورد نظر» می باشد.

همانگونه که می دانید در تصاویر ضبط شده دوربینهای مداربسته، برخی نقاط دارای اهمیت بیشتری است و برخی از نقاط دارای اهمیت کمتر یا بی اهمیت بوده و ضبط و ذخیره سازی تصاویر آن نقاط عملا بی فایده است. مثلا در یک تصویر دوربین مداربسته، ورودی ها، چهره افراد و پلاک خودروها از اهمیت بالایی برخوردار بوده و نقاطی مانند آسمان، درختان و . اهمیت چندانی ندارد. به نقاطی از تصویر که از نظر امنیتی مهم است، منطقه مورد نظر ( Regio Of Interest) می گویند.

مبنای تکنولوژی ROI تمرکز بر مناطق و اشیاء مهم و با ارزش و نادیده گرفتن حاشیه ها است. در این فناوری تصویربرداری از مناطق با اهمیت مشخص شده، با کیفیت بالایی انجام می گیرد و تصویربرداری از مناطق غیر ضروری با کیفیت کمتر صورت می‌گیرد و یا حتی انجام نمی‌گیرد. بدین ترتیب حجم تصاویر ذخیره شده کاهش چشمگیری داشته و پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی کمتری را مصرف می کند و در نهایت از افزایش هزینه‌های مربوط به پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی جلوگیری می کند.

استفاده از تکنولوژی ROI در دوربین های مداربسته، علاوه بر کاهش هزینه ها مزیت های دیگری مانند افزایش سرعت انتقال تصویر، از بین نرفتن اطلاعات مهم در تصویر و بهینه سازی رابطه بین میزان فشرده سازی و رزولوشن تصویر در پی خواهد داشت.

این تکنولوژی در سال 2000 ابداع شده و هم اکنون توسط تولید کنندگان عمده مانند شرکت هایک ویژن مورد استفاده قرار می گیرد.

کابل یکی از مهمترین بخشهای یک سیستم نظارت تصویری است که وظیفه برقراری اتصال بین اجزا مختلف سیستم مداربسته (دوربین، دستگاه ضبط، نمایشگر و .) را بر عهده دارد. در واقع کابل یک رابط برای انتقال صدا و تصویر از دوربین به دستگاه ضبط و نمایشگر است. همچنین انتقال انرژی الکتریکی (برق) به کلیه تجهیزات نیز توسط کابل صورت می‌گیرد.

انواع مختلفی از کابلها در سیستمهای مداربسته مورد استفاده قرار می‌گیرد که بر اساس نوع دوربینها و تجهیزات دیگر به دسته های مختلف تقسیم بندی می شود. در ادامه به بررسی کلی انواع کابلهای مورد استفاده در سیستمهای مداربسته می پردازیم.

کابل کواکسیال

در انتقال تصویر دوربینهای مداربسته آنالوگ و HD از کابل کواکسیال استفاده می شود. این کابل از دو رشته سیم هم محور تشکیل شده است. سیم فی در مرکز کابل قرار گرفته و توسط یک عایق غیر رسانا پوشیده شده است. سیم دوم به صورت رشته رشته به عایق سیم مرکزی (مغزی) پیچیده شده و یک پوشش (عایق) بیرونی هم بر روی آن قرار دارد. سیم مغزی معمولا از جنس مس بوده و هرچه درصد مس به کار رفته در آن بیشتر باشد، انتقال تصاویر با کیفیت بهتری صورت می‌گیرد. کابل کواکسیال انواع مختلفی دارد که عبارتند از: RG58 , RG59 , RG6 , RG11

کابل RG59 متداول ترین کابل مورد استفاده در انتقال تصویر دوربینهای مداربسته آنالوگ و HD بوده و توانایی انتقال تصویر تا مسافت 300 متر را دارد. در صورت استفاده بیشتر از این متراژ معمولا افت سیگنال در انتقال تصویر رخ می دهد.

 در انتقال تصویر دوربینهای مداربسته آنالوگ، نوعی از کابل به نام کابل ترکیبی نیز به کار می‌رود. کابل ترکیبی از یک کابل RG59 در کنار یک کابل برق با عایق جداگانه تشکیل شده است و ما را از کابل کشی مجدد برق بی نیاز می کند. البته برد مفید این کابلها، حداکثر 70 متر می باشد و برای فواصل بیشتر جوابگو نیست.

کابل شبکه

انتقال تصویر دوربینهای مداربسته تحت شبکه سیمی توسط کابل شبکه صورت می‌گیرد.کابل شبکه از 8 رشته (4زوج) سیم تشکیل شده که به صورت دو به دو به دور هم تابیده شده اند.

کابل شبکه Cat 5 و Cat 6 دو نوع پر کاربرد کابلهای شبکه در سیستمهای مداربسته IP (شبکه) هستند. برای انتقال تصویر با پهنای باند تا 100 مگابیت بر ثانیه از کابل شبکه Cat 5 و برای بیشتر از این مقدار تا 1000 مگابیت بر ثانیه از کابل شبکه Cat 6 استفاده می‌شود. برد مفید کابلهای شبکه حداکثر تا 100 متر است و برای استفاده در مسافت های بیشتر، باید در طی مسیر از تقویت کننده استفاده شود.

کابل برق

برای تغذیه برق تجهیزات مداربسته مانند دوربین ها و دستگاه ضبط، معمولا از یک منبع تغذیه 1 تا 5 آمپر استفاده می‌شود و این برق توسط یک کابل دو زوج به تجهیزات مورد نظر انتقال می یابد.

* همانطور که عنوان شد، در صورت استفاده از کابل ترکیبی در سیستمهای مداربسته آنالوگ و HD، دیگر  به کابل کشی مجدد برای برق نیازی نیست.

* در صورتیکه تجهیزات مداربسته و تجهیزات شبکه (سوئیچ شبکه) مورد استفاده، مجهز به تکنولوژی POE باشند، دیگر نیازی به کابل کشی برق نیست و برق دوربینها توسط سوئیچ شبکه و از طریق کابل شبکه تأمین می گردد.

کابل صدا

برای انتقال صوت (صدا) از میکروفن به دستگاه ضبط از کابل صدا استفاده می شود. جنس این کابل می تواند از سیم دو رشته معمولی و یا کابل RG59 باشد.

کابلهای رابط بین دستگاه ضبط و نمایشگر

برای انتقال تصویر از دستگاه ضبط به نمایشگر (مانیتور، تلویزیون) از کابلهای AV ، VGA و HDMI استفاده می شود. کابل HDMI علاوه بر تصویر، صدا را هم انتقال می دهد.

کابل یکی از مهمترین بخشهای یک سیستم نظارت تصویری است که وظیفه برقراری اتصال بین اجزا مختلف سیستم مداربسته (دوربین، دستگاه ضبط، نمایشگر و .) را بر عهده دارد. در واقع کابل یک رابط برای انتقال صدا و تصویر از دوربین به دستگاه ضبط و نمایشگر است. همچنین انتقال انرژی الکتریکی (برق) به کلیه تجهیزات نیز توسط کابل صورت می‌گیرد.

انواع مختلفی از کابلها در سیستمهای مداربسته مورد استفاده قرار می‌گیرد که بر اساس نوع دوربینها و تجهیزات دیگر به دسته های مختلف تقسیم بندی می شود. در ادامه به بررسی کلی انواع کابلهای مورد استفاده در سیستمهای مداربسته می پردازیم.

کابل کواکسیال

در انتقال تصویر دوربینهای مداربسته آنالوگ و HD از کابل کواکسیال استفاده می شود. این کابل از دو رشته سیم هم محور تشکیل شده است. سیم فی در مرکز کابل قرار گرفته و توسط یک عایق غیر رسانا پوشیده شده است. سیم دوم به صورت رشته رشته به عایق سیم مرکزی (مغزی) پیچیده شده و یک پوشش (عایق) بیرونی هم بر روی آن قرار دارد. سیم مغزی معمولا از جنس مس بوده و هرچه درصد مس به کار رفته در آن بیشتر باشد، انتقال تصاویر با کیفیت بهتری صورت می‌گیرد. کابل کواکسیال انواع مختلفی دارد که عبارتند از: RG58 , RG59 , RG6 , RG11

کابل RG59 متداول ترین کابل مورد استفاده در انتقال تصویر دوربینهای مداربسته آنالوگ و HD بوده و توانایی انتقال تصویر تا مسافت 300 متر را دارد. در صورت استفاده بیشتر از این متراژ معمولا افت سیگنال در انتقال تصویر رخ می دهد.

 در انتقال تصویر دوربینهای مداربسته آنالوگ، نوعی از کابل به نام کابل ترکیبی نیز به کار می‌رود. کابل ترکیبی از یک کابل RG59 در کنار یک کابل برق با عایق جداگانه تشکیل شده است و ما را از کابل کشی مجدد برق بی نیاز می کند. البته برد مفید این کابلها، حداکثر 70 متر می باشد و برای فواصل بیشتر جوابگو نیست.

کابل شبکه

انتقال تصویر دوربینهای مداربسته تحت شبکه سیمی توسط کابل شبکه صورت می‌گیرد.کابل شبکه از 8 رشته (4زوج) سیم تشکیل شده که به صورت دو به دو به دور هم تابیده شده اند.

کابل شبکه Cat 5 و Cat 6 دو نوع پر کاربرد کابلهای شبکه در سیستمهای مداربسته IP (شبکه) هستند. برای انتقال تصویر با پهنای باند تا 100 مگابیت بر ثانیه از کابل شبکه Cat 5 و برای بیشتر از این مقدار تا 1000 مگابیت بر ثانیه از کابل شبکه Cat 6 استفاده می‌شود. برد مفید کابلهای شبکه حداکثر تا 100 متر است و برای استفاده در مسافت های بیشتر، باید در طی مسیر از تقویت کننده استفاده شود.

کابل برق

برای تغذیه برق تجهیزات مداربسته مانند دوربین ها و دستگاه ضبط، معمولا از یک منبع تغذیه 1 تا 5 آمپر استفاده می‌شود و این برق توسط یک کابل دو زوج به تجهیزات مورد نظر انتقال می یابد.

* همانطور که عنوان شد، در صورت استفاده از کابل ترکیبی در سیستمهای مداربسته آنالوگ و HD، دیگر  به کابل کشی مجدد برای برق نیازی نیست.

* در صورتیکه تجهیزات مداربسته و تجهیزات شبکه (سوئیچ شبکه) مورد استفاده، مجهز به تکنولوژی POE باشند، دیگر نیازی به کابل کشی برق نیست و برق دوربینها توسط سوئیچ شبکه و از طریق کابل شبکه تأمین می گردد.

کابل صدا

برای انتقال صوت (صدا) از میکروفن به دستگاه ضبط از کابل صدا استفاده می شود. جنس این کابل می تواند از سیم دو رشته معمولی و یا کابل RG59 باشد.

کابلهای رابط بین دستگاه ضبط و نمایشگر

برای انتقال تصویر از دستگاه ضبط به نمایشگر (مانیتور، تلویزیون) از کابلهای AV ، VGA و HDMI استفاده می شود. کابل HDMI علاوه بر تصویر، صدا را هم انتقال می دهد.

با افزایش جمعیت و تعداد وسائل نقلیه، پارکینگها به بخشی مهم در کنترل ترافیک شهری تبدیل شده اند. در حال حاضر اکثر ادارات، مراکز تجاری و مجتمع های مسی به پارکینگ مجهز هستند. در ضمن در نقاط مختلف شهرها، پارکینگ های عمومی در حال ارائه سرویس به شهروندان هستند. 

تردد بالای افراد و وسائل نقلیه در پارکینگ ها و همچنین شرایط خاص پارکینگها از جمله محیط تاریک (شدت نور کم) و سقف کوتاه، پتانسیل وقوع جرم در این مکانها را افزایش می دهد. بنابراین استفاده از  سیستمهای نظارتی و حفاظتی در پارکینگ ها امری ضروری به نظر می‌رسد. تجهیز پارکینگ توسط سیستمهای مداربسته، امنیت بیشتری را برای افراد و وسائل نقلیه  فراهم می آورد.

اما قبل از نصب و استفاده از دوربین‌های مداربسته  در پارکینگ باید از قوانین مربوط به استفاده از دوربین‌های مداربسته بخصوص در مکانهای عمومی اطلاع یافته و موارد قانونی مربوط به استفاده از دوربین‌های مداربسته را رعایت نمائید.

مزایا و کاربرد دوربین مداربسته در پارکینگ 

۱- پیشگیری از  وقوع جرم 

وجود دوربینهای مداربسته فعال در پارکینگ، تا حدودی از وقوع جرم (سرقت خودرو و لوازم داخل ان، دستکاری و آسیب به وسائل نقلیه، ایجاد مزاحمت برای افراد و .) جلوگیری می کند. مجرمین در صورت آگاهی از فعال بودن دوربین ها در پارکینگ، میل کمتری به انجام عمل مجرمانه  خواهند داشت. در ضمن برخی از سیستمهای مداربسته امکان فعال سازی و یا ارسال اخطار و آلارم در هنگام وقوع موارد مشکوک را دارند.

۲- شناسایی سارقین و افراد خرابکار

در صورت وقوع هر نوع خرابکاری و سرقت در پارکینگ، اتفاقات  رخ داده توسط سیستمهای مداربسته ثبت و ضبط می گردد و می توان با بازدید تصاویر ضبط شده، افراد مجرم را شناسایی  و مورد پیگرد قرار داد.

۳- شمارش تعداد وسائل نقلیه  ورودی و خروجی 

با استفاده از  دوربینهای مداربسته دارای قابلیت تشخیص و شناسایی پلاک خودرو، می توان آمار دقیقی از تعداد ورودی و خروجی خودروها در پارکینگ بدست آورد.

۴- ثبت چهره اشخاص 

برخی از دوربینهای مداربسته می توانند چهره کلیه افرادی که در محدوده دید آنها قرار می گیرند، را ثبت کنند. بنابراین می توانیم در کنار پلاک خودرو، تصویر چهره راننده را نیز داشته باشیم.

ویژگی های مهم دوربین مدار بسته پارکینگ

۱- نوع دوربین

بدلیل کوتاه بودن سقف اکثر پارکینگها، امکان دسترسی افراد متفرقه به دوربین مداربسته وجود دارد. با استفاده از دوربینهای مداربسته دام با هاوزینگ شیشه ای ضد ضربه، امکان آسیب رساندن به لنز دوربین و یا تغییر جهت دادن دوربین مداربسته وجود نخواهد داشت.

۲- کیفیت تصویر دوربین

بدلیل شرایط حساس موجود در پارکینگ بهتر است از دوربینهای مداربسته با کیفیت و وضوح تصویر مناسب (حداقل ۲ مگاپیکسل) استفاده گردد. هرچه رزولوشن دوربین مداربسته بالاتر باشد، امکان دسترسی به جزئیات دقیق تری از تصاویر امکانپذیر خواهد بود. برای داشتن تصاویر با کیفیت بالا در تمام مدت شبانه‌روز، بهتر است از دوربینهای مداربسته ۴مگاپیکسل (رزولوشن ۱۵۲۰*۲۵۹۲) استفاده گردد.

۳- دید در شب

معمولا میزان روشنایی پارکینگها کم است. بنابراین برای ثبت تصاویر با کیفیت در شرایط تاریک یا کم نور، باید از دوربینهای مداربسته دید در شب هوشمند با برد مناسب استفاده کرد.

۴- قابلیت تشخیص پلاک خودرو و چهره افراد

با تشخیص پلاک خودرو و  تشخیص چهره افراد، می توان آمار دقیقی از تعداد خودروها و اشخاص ورودی به پارکینگ به دست آورد. در ضمن در صورت وقوع جرم امکان شناسایی و پیگرد متخلفین میسر خواهد بود.

۵- مقاومت و پایداری عملکرد در شرایط آب و هوایی مختلف

شرایط آب و هوایی پارکینگ ها نسبت به  داخل ساختمانها متفاوت است. پارکینگ ها به خصوص پارکینگهای روباز، دمای سردتر و یا گرمتری نسبت به محیط های داخلی مجتمع ها و ساختمانها دارند و بیشتر در معرض باد و بارش، وارد آمدن ضربات و نفوذ  گردوغبار هستند. لذا در این شرایط باید دوربینهایی انتخاب شود که توانایی عملکرد مناسب در بازه های دمایی مختلف را داشته باشند و در برابر نفوذ گردوغبار و وارد آمدن ضربات مقاوم باشند (استاندارهای IP67 و IK10). همچنین دوربینهای مداربسته دارای تکنولوژی Defog، جهت فیلمبرداری با کیفیت بالا در فضای مه آلود یا غبارآلود در پارکینگها به کار می آیند.

۶- لنز دوربین 

اگر نیاز به دید ثابت از یک نقطه پارکینگ را داشته باشید، دوربین مدار بسته با لنز ثابت جوابگو خواهد بود، اما برای پوشش تصویری فضای بیشتر می توان از لنزهای چرخشی (وریفوکال) استفاده کرد.

۷- قابلیت WDR

WDR یک تکنولوژی در دوربین‌های مداربسته است که برای بهبود کیفیت تصاویر دریافتی از دوربینهای در معرض تابش مستقیم نور خورشید و یا نور دیگر استفاده می شود و در پارکینگهای روباز و ورودی و خروجی پارکینگها کاربرد دارد.

ضبط صدا یکی از قابلیتهای سیستمنظارت تصویری است. تمامی سیستمهای نظارتی و مداربسته امکان ضبط و ذخیره صدا را دارند. با نصب میکروفن در کنار دوربینهای مداربسته می توان علاوه بر ضبط و مشاهده تصاویر، صدای محیط را نیز ضبط کرده و شنید.

برخی از دوربینهای مداربسته تحت شبکه (IP) و تعداد محدودی از دوربینهای مداربسته HD مجهز به میکروفن داخلی هستند، اما اکثر دوربینهای مداربسته فاقد میکروفن داخلی بوده و برای ضبط صدا همراه تصاویر این دوربینها، باید از میکروفن مجزا در کنار دوربین مداربسته استفاده کرد.

نمونه های ارزان قیمت میکروفن تنها قادر به انتقال صدای محیط هستند، اما در نمونه‌های گرانتر قابلیت تنظیم صدا و تنظیم حساسیت به صدای محیط نیز وجود دارد. درون میکروفن های حرفه ای فیلترهایی وجود دارد که توانایی تشخیص فرکانس صدای انسان در محیط شلوغ را دارند و می توانند تنها صدای انسان را به دستگاه ضبط (DVR یا NVR) ارسال کنند. 

میکروفن ها از نظر اندازه به دو گروه عمده تقسیم بندی می شوند. میکروفن های کوچک با نامهای میکروفن زغالی، سوزنی و کپسولی شناخته می شوند. این دسته از میکروفن ها ارزانتر هستند و بعلت سایز کوچک، قابلیت آن را دارند که بصورت مخفی مورد استفاده قرار بگیرند. میکروفن های بزرگتر بیشتر  با نامهای میکروفن باکسی و گلفی در بازار موجود هستند. این نوع میکروفن ها قابلیت تنظیم صدا و حساسیت را دارا هستند و قیمت آنها نیز بالاتر است. 

نصب و راه اندازی میکروفن در سیستمهای مداربسته پیچیدگی خاصی ندارد و به راحتی امکانپذیر است. در سیستمهای مداربسته آنالوگ و HD، میکروفن مستقیم به دستگاه DVR وصل می شود. برای اینکار باید از محل نصب میکروفن تا DVR کابل کشی مجزا صورت بگیرد. در سیستمهای مداربسته تحت شبکه، ضبط صدا توسط دستگاه NVR انجام می شود، اما میکروفن به جای اتصال به NVR به دوربین مداربسته IP متصل می گردد و نیازی به کابل کسی مجزا برای انتقال صدا نمی باشد و صدا بهمراه تصویر به NVR ارسال می گردد. 

هر میکروفن دارای یک ورودی برق و یک خروجی صدا است. فیش برق به یک منبع تغذیه برق (آداپتور) وصل می شود. میکروفن نیز مانند دوربین مداربسته به برق ۱۲ ولت نیاز دارد، اما شدت جریان برق مورد نیاز آن بسیار کم است، بنابراین می توان از آداپتور دوربین مداربسته به صورت مشترک برای دوربین و میکروفن استفاده کرد. خروجی صدای میکروفن توسط یک کابل به ورودی صدا در دستگاه DVR یا به دوربین مداربسته IP متصل می شود‌. ورودی صدا در دستگاه DVR یا دوربین مداربسته IP معمولاً بصورت AV یا BNC است و برای برقراری اتصال باید از کانکتور مربوطه استفاده کرد. برای انتقال صدا در فواصل کوتاه می توان از کابلهای معمولی مانند کابل برق استفاده کرد. اما در صورت افزایش فاصله جهت جلوگیری از ایجاد نویز و کاهش کیفیت صدا، بهتر است از کابل RG59 باکیفیت بالا استفاده کرد.

قبل از نصب میکروفن در سیستمهای مداربسته بررسی نمائید که تعداد کانالهای ورودی صدا در دستگاه ضبط کمتر از تعداد میکروفن ها نباشد. مثلاً ممکن است یک دستگاه ضبط ۸ کاناله (۸ ورودی تصویر)، دارای ۴ ورودی صدا باشد. بنابراین در این سیستم، در صورت استفاده از ۵ دوربین یا بیشتر، نمی توان به ازاء هر دوربین از یک میکروفن استفاده کرد.  پس به این نکته مهم توجه داشته باشید که محدودیت تعداد میکروفن قابل استفاده بر روی دستگاه DVR و NVR بستگی به تعداد ورودی صدا (Audio In) تعبیه شده بر روی DVR و NVR دارد.

پرکاربردترین دوربینهای مداربسته در ایران، دوربینهای بولت (Bullet) و دام (Dome) هستند. هر کدام از این دوربینها با توجه به ویژگی‌های خاص خود، کاربردهای متفاوتی دارند.

در ادامه به صورت خلاصه به تفاوتهای این دو نوع دوربین مداربسته می پردازیم.